Gaur hasiko naiz nire egunekoa. Ikusiko dugu zenbat denbora irauten dudan...
Zein da idea? edozein eguneko bezala idaztea hainbat iritzi edo azaltzea zer gertatu zaidan egun horretan.

Gainera esku telefonoaren bidez egingo ditut sarrerak, batez ere, trenean, metroan... Hauek dira nire baldintzak... Nekea, lanaren arazoak, motibazio galtzea, sentimendu kontraesankorrak, besteak beste.

Botika eta gurasoak

Sarritan seme-alabarekin medikuarenera joaten garenean eta berak ez digu seme-alabarentzat ezer errezetatzen, ez gaude pozik ezta lasairik ere. Gehienetan medikuak arrazoia dauka, hala ere, esan behar dut noizbehinka erabaki hori guztiz desegokia izan dela, nire kasuan, zein den semearen prozesua ezagutzen dudalako. Horregatik, behin sukarra edo eztulka agertuta, medikuarenera joan ohi gara botikaren bila, noski. Noizbait kontsultara berriro itzuli behar izan dugu, laster joan naizelako eta oraindik semeak ez zeukan sukar edo eztul gehiegirik. Salbuespenak salbuespen, aitortu behar dut medikuaren jarrerarekin bat natorrela. Zenbat eta sendagai gutxiago hartu, orduan eta hobeto.

Ildo beretik, egun, Berrian irakurri dut Frantziako gobernuak hiru botika debekatu eta 21 kontraindikatu dizkiela haurrei. Hemen horietako batzuk oraindik jarraitzen erabiltzen dira. Frantziako gobernuaren ustez, eztula eteteko botikak, 2 urtez azpiko haurrekin, ez da normala erabiltzen, zeren eta onurak txikiagoak baitira kalteak baino. Hau da, eztularen aurkako botikekin eztula eteten bada, mukien jarioa metatzen da eta horren ondorioz, ez da ateratzen. Onena eztularekin kanporatzea da. Baina , gurasook ez daukagu maiz pazientziarik eta medikuari sendagai bat eskatzen diogu. Zioa? nire aburuz, zer edo zer egin dugula gure kontzientziari erakusteko.

Botikak erabilgarriak direla argi izan behar dugu, eta ez direla kendu behar, ahalik eta modu onenean baino ez ditugu erabili behar eta ez da erraza.

Eta orain zer?

Asko kostata, ega titulua lortu dut. Urte gehiegi pasatu dira eta aitortu behar dut euskara ez dakidala. azterketa bat baino ez dut gainditu. Kasu honetan, gidabaimena bezalakoa da, hau da, gidabaimena lortutakoan, nire aburuz, ez dakigu gidatzen, horretarako hamaika ordu behar ditugu. Hona hemen izenburuaren zioa. Normalean jendeak esaten dit helburua lortu dudala eta horren ondorioz, atseden bat hartu behar dudala. Hala ere, ez nator bat ideia horrekin.

Behin hau lortuta, nahiz eta kontraesana eman, euskara ikasten hasi behar dut. Argi daukat ez dakidala hitz egiten, ezta idazten ere. Hamaika ordu eman behar ditut autoaren barruan. Gainera, edozein memento aprobetxatu behar dut.

Horrekin batera, gauza bat ezagun da ez dudala gainditu: Nirekiko konfiantza. Ez naiz ausartzen edozein pertsonarekin hitz egitera. Segur aski, pentsatuko duzu normala dela, batez ere, ezezagun batekin. Ez, ez da hori. Sarritan gertatzen zait lagun batzuekin. Ez dakit zergatik, baina horrela da.

Aitarekin bidaian

Atzo Basauriko antzokira joan nintzen. Antzezlanaren izenburua Aitarekin bidaian zen. Benetan antzezlan hunkigarria. Aurrekoarekin alderatu, gustatu egin zait. Alde batetik, zerbait gehiago ulertu dudalako, beste aldetik, istorioa bestea baino interesgarria zelako. Hala eta guztiz ere, zenbait gauzarekin ez ziren nire gustukoak, esate baterako, agertokiaren diseinua. Minimalista zen, oso. Egia esan, hasieran gustatu egin zitzaidan, baina gero, behin antzezlan hasita, ikusi nuen minimalista gehiegi zela, hau da, aktoreak keinuka erakutsi nahi zuen zer egiten ari zen, hala nola, eskuak garbitzen ari zela edo janaria prestatzen edo sukaldeko armairuak bilatzen... Une horretan antzezlanak bere indarra galtzen zuela uste dut. Gaia gogorra zen eta arreta guztia lapurtzen zidan. Haatik, aipatutako eszenetan interes-gunea desbideratzen zen. Horren ondorioz, egoerak, nire ustez, indarra galtzen zuen.

Aisialdia edo Denbora Librea?

Lehenengo eta behin esan beharra dago Aisialdia eta Denbora Librea desberdinak direla, adituen arabera. Denbora Librea da lanetik at dagoen denbora, hau da, betebeharrik ez daukana. Esate baterako, nire lana amaitzean, denbora libre pilo bat daukat, baina aisialdia gutxi. Orduan, zeure buruari galdetuko diozu zer den Aisialdia. Nire ustez, bizipen subjektiboa da, eta horrez gain, disfrutatzeko erabiltzen da. Ideia nagusienetariko bat da atseden hartzea, baina pertsona aberasteko.

Behin edukiak azalduta, esango nuke Aisialdia eta kontsumoa gero eta gehiago elkarrekin doazela eta ondorioz, aisialdia - denbora estresante bilaka daitekeela. Nire aburuz, honako arrazoiak dira:

Noizbehinka, jendeak aisialdia erabiltzen du kirola egiteko, eta zergati horietako bat argaltzeko izan daiteke. Baina, aipatutako xedea eskuratzeko, beharrezkoa da bai ariketa fisiko egitea, bai dieta orekatua egitea. Baina, tamalez, ez ditugu gure jokabidea edo ohiturak aldatzen. Adibidez, gimnasiora joan ohi gara argaltzeko, baina gimnasiotik irten bezain laster laupabost garagardo edaten ditugu eta ahal bada, bi edo hiru pintxorekin. Geroago, zer egin dugun konturatzen gara eta presio agertzen da.

Gainera, kirola egiteko edo, are gehiago, bere zaletasuna erakusteko dirua beharrezkoa da. Hau da, pentsatzen dugu beharrezkoa dela eta horregatik materiala (arropa, botak, motxilak, markako berokiak, eta abar) erosten ditugu. Zenbat eta garestiagoa, orduan eta hobea izango delakoan gaude. Sineskeria hutsa da. Azkenean dendara maiz joan behar dugu edo azken "teknologia" ezagutu behar dugu, kasurako, mendizaleen arloari dagokionez, gore-tex marka oso ona da eta ospe handia dauka. Orduan, edozein arropa eta erosten saiatzen gara gore-texarekin. Denok dakigu dirua ez dela mugababea, eta arretaz joan behar dugula. Diru gutxi eta zaletasuna garestia ez daitezke elkarrekin joan. Berriro, presioa nabaria da.

Era berean, zahartzean gure itxurarekin ez gatoz bat eta saiatzen gara gure gaztetasun galdua mantentzen. Ezinezkoa da. Exenplu batzuk har ditzaket, horietako bat, Sara Montiel edo edozein sasi-famatu, nahiz eta kirola egin, adina ez dabil txantetxan. Berriz, presio ikus dezakegu.

Arazo hauen guztien aurrean, irtenbidea aurkitzea zaila dela aitortuta ere, argi daukat egoera hay aldatu behar dugula lehenbailehen. Aipatutako egoera hobetzeko beharrezkoa da presiorik gabeko kirola egiten ikastea. Zaletasunak eta atsegin kartzeak garrantzi handia daukate edo izan beharko lukete. Nire ustez, arlo honetan, zeregin eta erantzukizun handia dauzka gizabanakoak. Hain zuzen, gure esku dago irtenbidea.

Kale egin nuen

Bi urtez ikasten daramat eta azkenean ez dut lortu ahozkoa gainditzea. Urduritasunak irabazi du, huts egin dut, galdu egin dut. Egia esanda, pilo bat ikasi dut baina...

Hala eta guztiz ere, nire asmoarekin jarraituko dut, atsedenik hartu gabe!!

Blogak bitakorak baino gehiago

Dirudienez, orain dela hamaika urte lehenengo webloga Tim Bernest Lee-k sortu zuen Suitzan. Beti gertatzen zenez, ez zen inor konturatu. Hala ere, azken urte honetan weblog edo bitakora modako hitz bilakatu da. Baina hau ez da bakarrik. Informazioa emateko era ere aldatu dute webblog-ek. Beharbada, kazetaritza tradizional bera kolokan jarri du. Edo agian ez da izango hainbesterako, batik daki!.

Baina, zer da weblog bat?

· Normalean bitakora bat egiteko, kapitainak itsasontziko gertakari eta gorabehera guztiak idazten zituen. Horretaz gain, kronologikoki idazten zuen. Mundu digitalera helduta, nahi duena kontatzeko internautak erabiltzen duen webgune bat da. Gainera, web orri bat argitaratzea oso erraza eta merkea da.

· Nire aburuz, egunkari bat elektronikoa da, eta edozertaz idazten den edozein artikulu kronologikoki ipintzen da. Horretaz aparte, ezaugarri pilo bat daukate blog-ek.

· Weblog Teketen-en agertutakoaren arabera (Gorka Julio Gaztezulo eta kontaizu aldizkaria kolaboratzailea da), web orrialde sinple bat da, hau da, berriak kronologikoki sarturik dituen webgune dinamikoa da. Normalean, egutegi baten moduan erabiltzen da, edo bestela, interesgarriak iruditzen zaizkigun berriak sartu edo sortzeko.

Laburbilduz, aurtarria.com-en arabera, pertsona batek (edo talde batek) kudeatzen duen albistegi baten antzekoa da bloga. Dietario pertsonala. Interneteko orri multzoa, berrienetik zaharrenera ordenatua, erantzunak jasotzen dituena, eta egileak nahi/ahal duenean eguneratzen duena.

Gorka Julioren iritziz, bere berezitasunak honakook izan daitezke:

· Blogean mezu bat argitaratzea oso erraza da, idazten badakizu blog bat editatzen jakingo duzu.

· Mezuak orden kronologikoan azaltzen dira, hau da, azkenak lehenak dira.

· Mezu guztiak ezin direnez, lehenengo orrian azaldu artxibategi batean gordetzen dira pasatako mezuak

· Mezuetan bisitariek iruzkinak uzteko aukera dute, blogarien eta bisitarien arteko elkarrekintza handituz

· Blogeko mezuak jario bitartez jasotzeko aukera dago.

Ikusten dugunez, weblog bat bitakora hutsa baino ez da. Berrikuntzatako bat honakoa da: gure mezua ehunka milioi lagunen eskura bidali dezakegu dohanik eta aise (klik batekin). Horrekin batera, RSS-a (Really Simple Syndication) doa, hau da, guneen edukiak banatzeko formatu berria da. RSS iturriak Irakurtzen eta aurkezten ditzuten programek agregadorea dute izena. Agregadorei esker (feeds-en irakurleei esker) edozein gunetatik laburpenak bilatu ditzakegu. Programa hauetako batzuk honakoak dira: Bloglines, feedster, Feedness, YourFeeds, eta abar.

Aurrerago esan dudanez, blog-ek gai guztiak jorratzen dituzte, egileen zaletasunaren arabera: badira bitakorak berriak ematen dituztenak, filosofikoak, politikoak, teknologikoak, literarioak, informatikoak direnak, besteak beste.

Blog-en aplikazioari dagokionez eta Kontaizu.net-ean Gorka Juliok esaten duenarekin jarraituz, honako sailkapena egin dezakegu:

· Blogak irakaskuntzan: Esate baterako, gazteen irakaskuntzan beren lanak entregatzeko edo motibatzeko tresna bezala erabili daitezke. Besteak beste, Axular ikastolaren webgunea: www.axular.net. Haiek bere bloga sortzeko posibilitatea ikasleei eskaintzen dieten atal bat daukate. Gero, Ordiziako Jakintzak, bere helbidearekin: http://euskaljakintza.blogsome.com/, beren ikasleei motibatzeko bloga erabiltzen du.

· Blogak komunikazio tresna bezala: sustatu, irratia.com, zabaldu.com, eta abar.

· Blogak egunkari pertsonal modura: pilo bat daukagu, horietako bat, Julen Gabiriarena (http://www.eibar.org/blogak/gabiria). Tamalez, gutxi gorabehera martxoan bere bloga amaitu egin zen, zeren eta beste proiektu batzuk jardun nahi zituen.

· Blogak enpresetan: “Baster Alde” jatetxea eta bere helbidea da: http://www.goiena.net/blogak/baster-alde (blog honekin bere zerbitzuak, informazioak, menuak eta abar ikus daitezke).

· Eta abar…

Ikusten dugunez, Euskal Herrian ere hasi dira blogak sortzen. Hona hemen garrantzitsuenetariko batzuk:

www.goiena.net/blogak www.eibar.org/blogak www.erabili.com

Amaitzeko, 2005eko abenduan gutxi gorabehera, eitb24.com-a hasi da RSS kanalekin. Maiatzan Berria.info eta ekainean Gara rss kanalekin hasi da.

Eta podcast-ari buruz… gauza bera gertatzen da, baina hau beste istorio bat da, agian hurrengoa.