Aisialdia edo Denbora Librea?

Lehenengo eta behin esan beharra dago Aisialdia eta Denbora Librea desberdinak direla, adituen arabera. Denbora Librea da lanetik at dagoen denbora, hau da, betebeharrik ez daukana. Esate baterako, nire lana amaitzean, denbora libre pilo bat daukat, baina aisialdia gutxi. Orduan, zeure buruari galdetuko diozu zer den Aisialdia. Nire ustez, bizipen subjektiboa da, eta horrez gain, disfrutatzeko erabiltzen da. Ideia nagusienetariko bat da atseden hartzea, baina pertsona aberasteko.

Behin edukiak azalduta, esango nuke Aisialdia eta kontsumoa gero eta gehiago elkarrekin doazela eta ondorioz, aisialdia - denbora estresante bilaka daitekeela. Nire aburuz, honako arrazoiak dira:

Noizbehinka, jendeak aisialdia erabiltzen du kirola egiteko, eta zergati horietako bat argaltzeko izan daiteke. Baina, aipatutako xedea eskuratzeko, beharrezkoa da bai ariketa fisiko egitea, bai dieta orekatua egitea. Baina, tamalez, ez ditugu gure jokabidea edo ohiturak aldatzen. Adibidez, gimnasiora joan ohi gara argaltzeko, baina gimnasiotik irten bezain laster laupabost garagardo edaten ditugu eta ahal bada, bi edo hiru pintxorekin. Geroago, zer egin dugun konturatzen gara eta presio agertzen da.

Gainera, kirola egiteko edo, are gehiago, bere zaletasuna erakusteko dirua beharrezkoa da. Hau da, pentsatzen dugu beharrezkoa dela eta horregatik materiala (arropa, botak, motxilak, markako berokiak, eta abar) erosten ditugu. Zenbat eta garestiagoa, orduan eta hobea izango delakoan gaude. Sineskeria hutsa da. Azkenean dendara maiz joan behar dugu edo azken "teknologia" ezagutu behar dugu, kasurako, mendizaleen arloari dagokionez, gore-tex marka oso ona da eta ospe handia dauka. Orduan, edozein arropa eta erosten saiatzen gara gore-texarekin. Denok dakigu dirua ez dela mugababea, eta arretaz joan behar dugula. Diru gutxi eta zaletasuna garestia ez daitezke elkarrekin joan. Berriro, presioa nabaria da.

Era berean, zahartzean gure itxurarekin ez gatoz bat eta saiatzen gara gure gaztetasun galdua mantentzen. Ezinezkoa da. Exenplu batzuk har ditzaket, horietako bat, Sara Montiel edo edozein sasi-famatu, nahiz eta kirola egin, adina ez dabil txantetxan. Berriz, presio ikus dezakegu.

Arazo hauen guztien aurrean, irtenbidea aurkitzea zaila dela aitortuta ere, argi daukat egoera hay aldatu behar dugula lehenbailehen. Aipatutako egoera hobetzeko beharrezkoa da presiorik gabeko kirola egiten ikastea. Zaletasunak eta atsegin kartzeak garrantzi handia daukate edo izan beharko lukete. Nire ustez, arlo honetan, zeregin eta erantzukizun handia dauzka gizabanakoak. Hain zuzen, gure esku dago irtenbidea.